سفارش تبلیغ
صبا ویژن

وب برتر

راه افتادن کودکان

داستان کودکانه باید با ادبیات مورد فهم و درک کودک تناسب داشته باشد تا بتواند پیام خود را به طور مستقیم و کامل به کودک برساند. بهتر است ادبیات کودک در داستان های کودکانه، عامیانه باشد؛ چرا که کودکان در این گروه سنی با کلمات زیادی آشنا نیستند و از طریق صحبت کردن و شنیدن داستان های کودکانه صوتی، رفته رفته با کلمات بیشتری آشنا شده و مفاهیم آن ها را درک می کنند. هرچه داستان های بیشتری برای کودکان در این دوران روایت شود، درک مطلب کودک و مهارت های زبانی و نوشتاری آن ها بیشتر تقویت می شود. لذا خواندن یا شنیدن داستان کودکانه در درمان مشکلاتی تکلمی مانند دیر حرف زدن کودک تاثیر به سزایی دارد. یکی دیگر از روش های مقابله با دیر حرف زدن کودک در جلسات گفتار درمانی که توسط پزشکان ارائه می شود، صحبت کردن با کودکان است. 

والدین باید سعی کنن تا یک سالگی کودک با او صحبت کنند و کلمات را به صورت واضح و شمرده شده برای او تلفظ کنند؛ به این ترتیب کودک با دیدن حرکات لب و دهان والدین، شروع به تکان دادن لب های خود کرده و سعی می کند این حرکات را تکرار کند. این تمرین باعث می شود تا کودک آرام آرام شروع به حرف زدن کند.

راه افتادن کودکان به صورت عادی باید از 9 تا 18 ماهگی اتفاق بیفتد؛ برخی کودکان زودتر از این بازه و برخی از آن ها بعد از 18 ماهگی راه می افتند. راه افتادن کودکان تا حد بسیار زیادی به تغذیه آن ها در این دوران وابسته است. تغذیه مناسب و جذب کلسیم کافی در دوران شیرخوارگی و پس از آن در کودکان، باعث می شود تا ماهیچه ها، عضلات و استخوان های کودک رشد خوب و کافی را داشته باشد و در نتیجه کودک در زمان استاندارد خود راه بیفتد. در صورتی که کودک دیر راه بیفتد یا بعد از 18 ماهگی هنوز نتواند به صورت کامل روی پاهای خود بایستد، باید به پزشک مراجعه شود زیرا ممکن است کودک دچار بیماری های مفصلی یا راشیتیسم باشد.